Sayfalarım

11/20/2011

ne bir han ne de saraaay laralalalaralay...

bazı şeyler asla değişmeyecek. içimdeki bu his hiçbir zaman geçmeyecek. o kadar eminim ki bundan muhtemelen son nefesimi verirken bile bunu söyleyeceğim.
ne de olsa hayatımı tamamen değiştirdi değil mi? bildiğim, inandığım ne varsa hepsini allak bullak edip bıraktı. içimdeki bu sıkışıklık, daralma hissi geçmeyecek.
alışıyorum yavaş yavaş. hayatta kalmaya çalışırken bazı şeyler zaten istemsiz geri plana atılıyor. ben de bundan faydalanıyorum. hayatımı istediğim gibi yaşayabilmek için bazı şeyleri geri plana atıyorum. sonra da biraz sahte biraz gerçek mutluluğuma geri dönüyorum.
ve tabi en sonundaaa... neee bir kürk ister bu şeeen gönlüüüm....

11/10/2011

lül

Güvenmiyorum kimseye. Asla da tam olarak güvenmeyeceğim. Paranoya yapıp kendimi yiyeceğim hayatım boyunca ama umrumda olmayacak. Çünkü güvendiğim ilk anda biri gelip ağzımın ortasına yapıp bırakacak ve asla kendime gelemeyeceğim bir daha. Bir kez daha riske atamam kendimi.
Depresyona falan girmeyeceğim yok öyle birşey. Sadece tamamen kapatacağım. İstisna olmayacak. Zaten güven dediğin anlamsız birşey. İpleri karşındakinin eline bırakıyorsun bir yerden sonra tamamen. Sonra o nereye sen oraya. Arkadaşların, ailen, sevgilin.. Hepsi aynı şeyi yapıyor.
Çok melankolik, depresif vb. şeylere benziyorum şu anda farkındayım ama aslında bunları yazarken inanılmaz mutluyum. Sadece bazı şeyler hakkındaki farkındalığım artıyor.
Arkadaşlarımı da seçmeye başladım böyle böyle. Ne kadar az temkinliysem yanında bir insanın ona o kadar yakınımdır. Cümle abuk oldu sanki.
Biraz önce bir sürü kurabiye yedim. Biliyorum gece yememem gerekiyordu ama korkulu film izlerken de zavallı midemi boş bırakamazdım. Hıh!